John de Vos vertelt Noorderlicht over wat er in de eerste zakken blubber zat. Klik hier om te luisteren.
Op de website van Noorderlicht viel ook het volgende te lezen:
Een vleermuiskaak en dodotenen
Acht zakken met modder hebben de onderzoekers op Mauritius inmiddels doorgevlooid. Een compleet dodoskelet haalden ze er niet uit, wel een vleermuiskaak .
“Het gaat goed”, zegt John de Vos beslist. Hij is één van de paleontologen van natuurhistorisch museum Naturalis, die de blubber van het moeras Mare aux Songes doorzoeken op botten. De Vos zelf is gespecialiseerd in de botten van eilanddieren, meer specifiek eilandzoogdieren.
Vorig jaar lieten de onderzoekers veertig zakken met blubber achter in het moeras, om ze dit jaar uit te zoeken. Nu bevatten die vooral resten van schildpadden en dat zijn geen zoogdieren. En ook de dodo is dat niet. “Maar ik neem het een beetje ruim”, zegt De Vos, die het zoeken naar beenderen in bagger omschrijft als schatgraven en elke keer als er weer een kwak de zeef op gaat, enorm benieuwd is te zien wat eruit komt.
Dus toen er tussen al die stukken schildpad ineens een vleermuiskaakje – een zoogdierbot dus – opdook, kon zijn dag niet meer stuk. Ook vonden de onderzoekers enkele kootjes van dodotenen. “Maar een heel skelet hebben we nog lang niet”, aldus De Vos.
Gelukkig hebben hij en zijn collega’s nog een kleine twee weken op Mauritius te gaan.
Bron: Noorderlicht