Steentijd-begraafplaats ontdekt in Sahara

AMSTERDAM – Amerikaanse archeologen en paleontologen hebben in de woestijn van het Afrikaanse Niger de grootste begraafplaats uit het stenen tijdperk ontdekt die ooit in de Sahara is aangetroffen. De begraafplaats ligt op de oever van een lang geleden verdwenen meer.

(National Geographic)

De vindplaats was bezaaid met goed bewaard gebleven skeletten van mensen en dieren, waaronder olifanten, nijlpaarden, krokodillen en nijlbaarzen. Ook zijn harpoenpunten, potscherven, kralen en stenen werktuigen gevonden.

De vindplaats – door de Toeareg-nomaden Gobero genoemd – is tien- tot vierduizend jaar oud. In die periode was de Sahara een groene en wildrijke savanne. De vondst is gepubliceerd in het online wetenschappelijke tijdschrift PLoS ONE van 14 augustus.

De ontdekking is gedaan door paleontoloog Paul Sereno van de University of Chicago. Hij was op zoek naar dinosaurusfossielen.

Gobero ligt midden in de Ténéré, een extreem onherbergzaam deel van de Sahara dat door de Toeareg ‘een woestijn in een woestijn’ wordt genoemd. Sereno vond hier eerder fossielen van de plantenetende Nigersaurus en de uitgestorven reuzenkrokodil Sarcosuchus.

In twee opgravingsseizoenen zijn tot nu toe circa tweehonderd menselijke graven blootgelegd. Volgens de onderzoekers horen de graven bij twee groepen mensen die na elkaar de oevers van het verdwenen meer hebben bewoond.

De oudste groep, de Kiffian, waren lange en forsgebouwde jagers op groot wild die klaarblijkelijk ook nijlbaarzen harpoeneerden. Zij hadden simpele graven.

De jongere groep, de lichter gebouwde Tenerian, deed behalve aan jagen en vissen ook aan veeteelt. Zij leefden zevenduizend tot 4500 jaar geleden. Ze begroeven hun doden met sieraden en in rituele houdingen. Eén vrouw bijvoorbeeld lag in één graf met twee kinderen in innige omhelzing.

De Sahara is al duizenden jaren de grootste woestijn ter wereld. Ongeveer twaalfduizend jaar geleden leidden veranderende weerpatronen er echter toe dat van Mauretanië tot Egypte veel meer regen viel. De Sahara werd een groene savanne, vol meren.

Bron: Volkskrant.nl

Geef een reactie