Archeologen hebben in de zogenaamde ‘Grot van de honderd mammoeten’ in Rouffignac, Frankrijk, een grote hoeveelheid prehistorische tekeningen van kinderen aangetroffen.
De prehistorische kunst is waarschijnlijk gemaakt door kinderen van drie tot zeven jaar oud die met hun vingers in de zachte, rode klei op de wanden tekenden. Deze tekeningen zijn ontdekt naast en tussen grottekeningen die al eerder gedateerd zijn op circa 13.000 jaar oud. Een verschil tussen de kindertekeningen en de volwassen grottenkunst, is het ontbreken van kleurpigment in de kindertekeningen. De gebruikte techniek is ook bekend uit grotten in Spanje, Nieuw-Guinea en Australië.
De 8km lange ‘Grot van de honderd mammoeten’ werd al in 1575 ontdekt door François de Belleforest. Pas in 1956 werden de tekeningen als prehistorisch erkend. De eerste ontdekking van de kindertekeningen werd in 2006 gedaan door Leslie van Gelder, archeologe aan Walden University, USA, en haar man Kevin Sharpe. Hoofdonderzoeker en PhD studente van Leslie van Gelder, Jess Cooney, heeft de afgelopen twee jaar besteed aan het analyseren van het leven van kinderen van jager-verzamelaars.
Onderzoekers van de Universiteit van Cambridge vonden een speciale methode om de leeftijd en het geslacht van de makers te achterhalen op basis van de vingerafdrukken en het soort tekeningen dat ze maakten. “We hebben vier individuele kinderen geïdentificeerd door hun tekeningen te vergelijken”, aldus Cooney. De mooiste tekeningen zijn gemaakt door een kind, waarschijnlijk een meisje, dat ongeveer vijf jaar oud was. De kindertekeningen zijn te vinden in elk vertrek van de grot, tot in de diepste, donkerste gangen ver van de ingang en tot hoog op de muur en het plafond. Eén van de gangen is zelfs zo rijk aan kindertekeningen dat het waarschijnlijk een speciale plek was voor hen.
De positie van de kindertekeningen geeft ook een relatie aan tussen de makers. Zo zijn de tekeningen van een kind van zeven vaak gevonden bij de tekeningen van de kleinste volwassene, waarschijnlijk een jonge man, mogelijk een oudere broer. De tekeningen van het kind van twee zijn zo strak gemaakt, dat deze waarschijnlijk onder controle van een volwassene stond en geleerd werd hoe te tekenen. De positie van de afbeeldingen verraadt ook dat de kinderen soms hulp kregen van volwassenen. “Sommige van de kindertekeningen bevinden zich zo hoog op de wand dat ze moeten zijn opgetild, of misschien zaten ze op de schouders van een volwassene”, aldus Cooney. Dat de kinderen zo betrokken werden bij de grottenkunst brengt de vraag met zich mee in hoeverre de kinderen betrokken waren bij het dagelijks leven. Mogelijk werden ze veel vrijer gelaten in hun doen en laten. De tekeningen laten een samenwerking zien tussen volwassenen en kinderen en geen wilde creaties en prehistorische graffiti.
De onderzoekers registreerden tevens welke diersoorten door de kinderen zijn getekend. Op de wanden van de groeves zijn 158 mammoeten gevonden, 28 bizons, 15 paarden, 12 geiten, 10 wolharige neushoorns, 4 mensen en 1 beer.
Naar het doel van de tekeningen kan enkel gegist worden. Was het voor rituelen, training of puur vermaak?